niedziela, 28 czerwca 2009

Um. użyczenia

(art. 710 kodeksu cywilnego)


Użyczenie jest umową, przez którą użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nie oznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

  • Charakterystyka i treść um.: um. nieodpłatna, um. realna -dla jej zawarcia konieczne jest, oprócz złożenia oświadczenia woli, wydanie rzeczy biorącemu, um. jednostronnie zobowiązująca (nie jest wzajemna) - z tytułu um. użyczenia zobowiązanym do spełnienia jest tylko użyczający (użyczenie nie jest umową wzajemną). Um. o charakterze osobistym - bez zgody używającego biorący nie może oddać rzeczy użyczonej O3 do używania, chyba że jest do tego zmuszony okolicznościami – konsekwencja osobistego charakteru użyczenia.
  • Przedmiot um.: przedmiotem użyczenia może być każda rzecz, oznaczona co do tożsamości, jak i co do gatunku, jeżeli nadaje się do używania. Dopuszczalne jest oddanie w użyczenie części składowej rzeczy (np. bezpłatne udostępnienie ściany budynku pod reklamę).

    ,,Pieniądze, jako środek płatniczy, nie mogą być przedmiotem um. użyczenia" (wyrok SN z dn. 04.12.1998 r., III CKN 49/98).

    Forma um. : Może być zawarta w dowolnej formie (ustnej, pisemnej, w formie aktu notarialnego, a także poprzez czynności konkludentne).

    Prawa i obowiązki stron

    Użyczający:

  1. Nie musi być właścicielem, wystarczy, że jest posiadaczem samoistnym lub zależnym, albo nawet tylko dzierżycielem.
  2. Obowiązkiem użyczającego nie jest wydanie rzeczy (jak np. w przypadku wynajmującego), lecz znoszenie tego, że biorący używa rzeczy już mu wydanej.
  3. Z uwagi na nieodpłatny charakter um. – odpowiada tylko za takie wady rzeczy, które biorącemu wyrządziły szkodę.
  4. Odpowiedzialność na zasadzie winy – powstaje, gdy użyczający, wiedząc o wadach ukrytych, nie zawiadomił o nich biorącego rzecz w używanie.
  5. Obowiązek naprawienia szkody nie powstaje, gdy biorący mógł z łatwością wadę zauważyć.
  6. Obowiązek zawiadomienia o wadach powstaje najpóźniej w chwili jej wydawania.

    Biorący w używanie :

  7. W braku odmiennej um. powinien używać rzecz zgodnie z jej przeznaczeniem i właściwościami.
  8. Bez zgody użyczającego nie może oddać rzeczy użyczonej O3 do używania; forma zgody jest dowolna, jeśli jednak um. użyczenia zawarto na piśmie, to wyrażenie zgody również powinno być stwierdzone pismem.
  9. Zobowiązany jest do ponoszenia zwykłych kosztów utrzymania rzeczy
  • rozliczenie nakładów przekraczających zwykłe wydatki następuje wg przepisów o prowadzeniu cudzych spraw bez zlecenia
  • nie może żądać od użyczającego dokonania żadnych nakładów na rzecz.
  • 4) Ponosi zaostrzoną odpowiedzialność na zasadzie ryzyka za przypadkową utratę lub uszkodzenie rzeczy gdy :
  • używa rzeczy w sposób sprzeczny z umową albo z właściwościami lub przeznaczeniem rzeczy, albo
  • powierza rzecz O3 bez umownego upoważnienia lub gdy nie jest zmuszony do tego okolicznościami.

    Ponosi solidarną odpowiedzialność za rzecz wziętą wspólnie z innymi osobami do używania.

  1. Po ustaniu użyczenia zobowiązany jest zwrócić rzecz w stanie nie pogorszonym, przy czym nie ponosi odpowiedzialności za normalne jej zużycie.

    Ustanie użyczenia = Um. zawarta na czas oznaczony - użyczenie kończy się z upływem umownie określonego terminu. Um. zawarta na czas nie oznaczony - wygasa :

  • gdy biorący uczynił z rzeczy użytek odpowiadający umowie albo
  • po upływie czasu, w ciągu którego mógł ten użytek uczynić, albo
  • z nadejściem innych zdarzeń określonych w umowie.

W przypadku zbycia rzeczy użyczonej w czasie trwania um. użyczenia, jej nabywca nie wstępuje w stosunek użyczenia w miejsce zbywcy.

Żądanie niezwłocznego zwrotu rzeczy gdy :

  1. biorący używa rzeczy w sposób sprzeczny z umową albo z właściwościami lub z przeznaczeniem rzeczy,
  2. jeżeli powierza rzecz innej osobie nie będąc do tego upoważniony przez um. ani zmuszony przez okoliczności,
  3. albo jeżeli rzecz stanie się potrzebna użyczającemu z powodów nie przewidzianych w chwili zawarcia um.,
  • użyczający może żądać zwrotu rzeczy, chociażby um. była zawarta na czas oznaczony

    Przedawnienie roszczeń:

    Roszczenia użyczającego przeciwko biorącemu do używania o naprawienie szkody za uszkodzenie lub pogorszenie rzeczy, biorącego do używania przeciwko użyczającemu o zwrot nakładów na rzecz biorącego do używania przeciwko użyczającemu o naprawienie szkody poniesionej wskutek wad rzeczy przedawniają się z upływem 1 roku od dnia zwrotu rzeczy.

    Linki sponsorowane

    RADCA PRAWNY
    Obsługa prawna firm

    tel. 503-300-503
    www.matysiak-radcaprawny.pl

Umowa przedwstępna

Umowa przedwstępna = (pactum da contrahendo) um., przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej um. (um. przyrzeczonej). Powinna określać istotne postanowienia um. przyrzeczonej. Jest umową zobowiązującą do świadczenia polegającego na złożenia oświadczenia woli danej treści. Roszczenia z um. przedwstępnej wchodzą do spadku, mogą być przedmiotem cesji.

Terminy do zawarcia um. przyrzeczonej = nie stanowi obecnie esentialia negotii um. przedwstępnej. Jeżeli nie został oznaczony = powinna być zawarta w terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia um. przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione + każda z nich wyznaczyła inny termin = wiąże termin wyznaczony przez stronę która wcześniej złożyła oświadczenie. Jeżeli termin nie został wyznaczony w ciągu 1 roku = nie można żądać jej zawarcia.

Forma = KC nie zastrzega formy szczególnej (nawet jeżeli dla um. przyrzeczonej taką formę zastrzeżono).

Forma wywiera wpływ na zakres uprawnień wierzyciela w sytuacji gdy dłużnik uchyla się od zawarcia um. przyrzeczonej.

Skutek silniejszy = jeżeli um. przedwstępna czyni zadość wymaganiom, od których zależy ważność um. przyrzeczonej, w szczególności wymaganiom co do formy strona uprawniona może dochodzić przymusowego zawarcia um. przyrzeczonej. Prawomocny wyrok sądu zobowiązujący dłużnika do złożenia określonego oświadczenia woli zastępuje to oświadczenie. Uprawniony może jednak w takim przypadku wybrać skutek słabszy i domagać się odszkodowania.

Skutek słabszy = można żądać naprawienia szkody, którą poniosła przez to że liczyła na zawarcie um. przyrzeczonej. Jest to odszkodowanie w granicach tzw. ujemnego interesu umownego. Nawet przy założeniu, że odszkodowanie obejmuje także lucrum cessans należy pamiętać, iż chodzi tu o skutki niewykonania um. przedwstępnej a nie przyrzeczonej. Strony mogą w umowie przedwstępnej odmiennie określić zakres odszkodowania (także kary umowne).

Z uwagi na powyższe wskazuje się, że forma um. przedwstępnej (będąca formą ad solemnitatem um. przyrzeczonej) zastrzeżona jest w przypadku um. przedwstępnej ad eventum – jej niedochowanie nie powoduje nieważności um. przedwstępnej a jedynie brak możliwości skorzystania ze skutku silniejszego.

Przedawnienie:

Początek biegu przedawnienia, roszczeń z um. przedwstępnej (zawarcie um. przyrzeczonej, odszkodowanie) = bezskuteczny upływ terminu zastrzeżonego w um. przedwstępnej lub wyznaczonego przez stronę stanowi.

Roszczenia te przedawniają się z upływem 1 roku od terminu, w którym miała zostać zawarta um. przyrzeczona.

Jeżeli jednak wierzyciel dochodził w sądzie zawarcia um., a sąd oddalił powództwo, wówczas roszczenie z um. przedwstępnej przedawnia się z upływem roku od uprawomocnienia się orzeczenia.

Linki sponsorowane

RADCA PRAWNY
Obsługa prawna firm

tel. 503-300-503
www.matysiak-radcaprawny.pl

Umowa pożyczki

Przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.    
Um.: konsensualna, nieodpłatna (może jednak być zawarta pod tytułem odpłatnym), dwustronnie zobowiązująca, nie jest umową wzajemną – zwrot przedmiotu pożyczki nie stanowi ekwiwalentu świadczenia pożyczkodawcy.
Forma: brak wymagań. Jednakże um. pożyczki, której wartość przenosi 500 zł powinna być dla celów dowodowych, stwierdzona pismem – 720 § 2 k.c. (jeśli jest forma pisemna um. to wszystko inne, np. zmiany, wypowiedzenie, też na piśmie).

Prawa i obowiązki stron.

Dającego pożyczkę

1) Obowiązek dokonania wszelkich czynności niezbędnych do przeniesienia na własność biorącego przedmiotu pożyczki, w szczególności do wydania. Dowód wydania przedmiotu pożyczki obciąża pożyczkodawcę

2) Jeżeli termin wydania przedmiotu pożyczki nie został inaczej określony, znajdzie zastosowanie ogólna zasada spełnienia świadczenia niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania (445 k.c.)

3) Ponosi odpowiedzialność za wady fizyczne i prawne wydanej rzeczy (724 k.c.), przy czym dający pożyczkę odpowiada za szkodę, którą wyrządził biorącemu przez to, że wiedząc o wadach nie zawiadomił go o nich. Jest zwolniony z odpowiedzialności, gdy biorący mógł z łatwością wadę zauważyć.

Biorącego pożyczkę

  1. roszczenie o wydanie przedmiotu pożyczki;
  2. jeżeli przedmiot pożyczki został przez niego odebrany, powinien go zwrócić w terminie umówionym, w razie nieoznaczenia terminu zwrotu znajduje zastosowanie art. 723 k.c., przewiduje zwrot w ciągu 6 tygodni po wypowiedzeniu przez dającego pożyczkę;
  3. obowiązek wcześniejszego zwrotu pożyczki powstaje wówczas, gdy dający pożyczkę stosownie do zasad ogólnych (458 k.c.) może żądać spełnienia świadczenia bez względu na zastrzeżony termin. Wiąże się to z niewypłacalnością biorącego pożyczkę oraz znacznym zmniejszeniem zabezpieczenia wierzytelności wskutek okoliczności, za które biorący pożyczkę ponosi odpowiedzialność.
  4. biorący pożyczkę może ją zwrócić w każdym czasie, niezależnie od tego, czy termin zwrotu został oznaczony czy też nie.

    Odstąpienie od um. = dający pożyczkę może odstąpić od um. i odmówić wydania przedmiotu pożyczki, jeżeli zwrot pożyczki jest wątpliwy z powodu złego stanu majątkowego drugiej strony. Uprawnienie to nie przysługuje dającemu pożyczkę, jeżeli w chwili zawarcia um. o złym stanie majątkowym drugiej strony wiedział lub z łatwością mógł się dowiedzieć.

    Przedawnienie: Roszczenia dającego pożyczkę o jej zwrot przedawnia się z upływem ogólnych terminów przedawnienia (art. 118 kc). Roszczenia biorącego pożyczkę o wydanie przedmiotu pożyczki ulega przedawnieniu z upływem 6 miesięcy od chwili, gdy przedmiot ten miał być wydany (art. 722 kc).

    Linki sponsorowane

    RADCA PRAWNY
    Obsługa prawna firm

    tel. 503-300-503
    www.matysiak-radcaprawny.pl

Umowa o roboty budowlane

Umowa o roboty budowlane jest podtypem umowy o dzieło.

Jest umową rezultatu, konsensualną, odpłatną i wzajemną.

Strony = wykonawca i inwestor

Przedmiot = wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do:

  • dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu,
  • do odebrania obiektu
  • zapłaty umówionego wynagrodzenia.

Forma: na piśmie (ad probationem).

Dokumentacja techniczna (w szczególności projekt) stanowi cześć składową um. W razie wątpliwości poczytuje się, iż wykonawca podjął się wszystkich robót objętych projektem stanowiącym część składową um.

Podwykonawstwo: !!!

Do zawarcia przez wykonawcę um. o roboty budowlane z podwykonawcą jest wymagana zgoda inwestora.

Jeżeli inwestor, w terminie 14 dni od przedstawienia mu um. z podwykonawcą nie zgłosi na piśmie sprzeciwu lub zastrzeżeń = uważa się, że wyraził zgodę.

Do zawarcia przez podwykonawcę um. z dalszym podwykonawcą jest wymagana zgoda inwestora i wykonawcy;

Forma um. podwykonawstwa = pisemna pod rygorem nieważności.

Zawierający um. z podwykonawcą oraz inwestor i wykonawca ponoszą solidarną odpowiedzialność za zapłatę wynagrodzenia podwykonawcy (nie można tej odp. wyłączyć umownie).

Odbiory częściowe = w braku odmiennego postanowienia um. inwestor obowiązany jest na żądanie wykonawcy przyjmować wykonane roboty częściowo, w miarę ich ukończenia, za zapłatą odpowiedniej części wynagrodzenia.


 

-    obowiązkiem wykonawcy jest niezwłoczne powiadomienie inwestora, jeżeli dostarczona przez inwestora dokumentacja, teren budowy, maszyny lub urządzenia nie nadają się do prawidłowego wykonania robót albo jeżeli zajdą inne okoliczności, które mogą przeszkodzić prawidłowemu wykonaniu robót.

-    jeżeli wykonawca przejął protokolarnie od inwestora teren budowy, ponosi on aż do chwili oddania obiektu odpowiedzialność na zasadach ogólnych za szkody wynikłe na tym terenie. Konieczną przesłanką ponoszenia odpowiedzialności przez wykonawcę jest protokolarne przekazanie terenu budowy. Inwestor jest zwolniony z odpowiedzialności.

-    ryzyko zniszczenia budynku – ogólna zasada – ryzyko to obciąża tego, kto sprawuje faktyczne władztwo nad obiektem, a więc wykonawcę. Wyjątek, gdy łącznie 2 przesłanki są spełnione:

(a)    wykonany obiekt uległ zniszczeniu lub uszkodzeniu wskutek wadliwości dostarczonych przez inwestora materiałów, maszyn lub urządzeń albo wskutek wykonania robót według wskazówek inwestora,

(b)    wykonawca uprzedził inwestora o niebezpieczeństwie zniszczenia lub uszkodzenia obiektu albo jeżeli mimo zachowania należytej staranności nie mógł stwierdzić wadliwości dostarczonych przez inwestora materiałów, maszyn lub urządzeń.

W takiej wyjątkowej sytuacji ryzyko obciąża inwestora, a wykonawca może żądać umówionego wynagrodzenia lub jego odpowiedniej części – stosownie do zrealizowanych prac.

Odpowiednie stosowanie przepisów o umowie o dzieło w odniesieniu do:

(a)    skutków opóźnienia się przez wykonawcę z rozpoczęciem robót lub wykończeniem obiektu.

Art. 635. Jeżeli przyjmujący zamówienie opóźnia się z rozpoczęciem lub wykończeniem dzieła tak dalece, że nie jest prawdopodobne, żeby zdołał je ukończyć w czasie umówionym, zamawiający może bez wyznaczenia terminu dodatkowego od um. odstąpić jeszcze przed upływem terminu do wykonania dzieła.

(b)    wykonywania przez wykonawcę robót w sposób wadliwy lub sprzeczny z umową.

Art. 636. § 1. Jeżeli przyjmujący zamówienie wykonywa dzieło w sposób wadliwy albo sprzeczny z umową, zamawiający może wezwać go do zmiany sposobu wykonania i wyznaczyć mu w tym celu odpowiedni termin. Po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu zamawiający może od um. odstąpić albo powierzyć poprawienie lub dalsze wykonanie dzieła innej osobie na koszt i niebezpieczeństwo przyjmującego zamówienie.

§ 2. Jeżeli zamawiający sam dostarczył materiału, może on w razie odstąpienia od um. lub powierzenia wykonania dzieła innej osobie żądać zwrotu materiału i wydania rozpoczętego dzieła.

(c)    rękojmi za wady wykonanego obiektu,

Art. 637. § 1. Jeżeli dzieło ma wady, zamawiający może żądać ich usunięcia, wyznaczając w tym celu przyjmującemu zamówienie odpowiedni termin z zagrożeniem, że po bezskutecznym upływie wyznaczonego terminu nie przyjmie naprawy. Przyjmujący może odmówić naprawy, gdyby wymagała nadmiernych kosztów.

§ 2. Gdy wady usunąć się nie dadzą albo gdy z okoliczności wynika, że przyjmujący zamówienie nie zdoła ich usunąć w czasie odpowiednim, zamawiający może od um. odstąpić, jeżeli wady są istotne; jeżeli wady nie są istotne, zamawiający może żądać obniżenia wynagrodzenia w odpowiednim stosunku. To samo dot. wypadku, gdy przyjmujący zamówienie nie usunął wad w terminie wyznaczonym przez zamawiającego.

Art. 638. Jeżeli z artykułów poprzedzających nie wynika nic innego, do rękojmi za wady dzieła stosuje się odpowiednio przepisy o rękojmi przy sprzedaży.

(d)    uprawnienia inwestora do odstąpienia od um. przed ukończeniem obiektu.

Art. 644. Dopóki dzieło nie zostało ukończone, zamawiający może w każdej chwili od um. odstąpić płacąc umówione wynagrodzenie. Jednakże w wypadku takim zamawiający może odliczyć to, co przyjmujący zamówienie oszczędził z powodu niewykonania dzieła.

Linki sponsorowane

RADCA PRAWNY
Obsługa prawna firm

tel. 503-300-503
www.matysiak-radcaprawny.pl

Najem a dzierżawa

Najem

Dzierżawa

Najemca ma prawo do używania przedmiotu najmu.

Dzierżawca ma prawo do używania i pobierania pożytków.

Przedmiotu najmu mogą być rzeczy.

Przedmioty dzierżawy mogą być rzeczy lub prawa.

Najemca zobowiązany jest używać rzeczy zgodnie z jej przeznaczeniem.

Dzierżawca zobowiązany jest wykonywać swoje prawo zgodnie z zasadami prawidłowej gospodarki (wymogi stawiane przed dzierżawcą są więc bardziej surowe).

Najemcę obciążają jedynie drobne nakłady połączone ze zwykłym używaniem rzeczy. Natomiast wynajmujący powinien wydać najemcy rzecz w stanie przydatnym do umówionego użytku i utrzymywać ją w takim stanie przez czas trwania najmu.

Dzierżawca ma obowiązek dokonywania napraw niezbędnych do zachowania przedmiotu dzierżawy w stanie nie pogorszonym (wszelkie nakłady konieczne, a więc nie tylko te związane ze zwykłym używaniem rzeczy, obciążają dzierżawcę).

Jeżeli sposób płatności czynszu nie jest określony, czynsz płatny jest z góry.

Jeżeli sposób płatności czynszu nie jest określony, czynsz płatny jest z dołu.

Najemca może rzecz najętą oddać w całości lub części O3 do bezpłatnego używania albo w podnajem, jeżeli um. mu tego nie zabrania (z wyjątkiem najmu lokali, gdzie zgoda jest potrzebna).

Bez zgody wydzierżawiającego dzierżawca nie może oddawać przedmiotu dzierżawy O3 do bezpłatnego używania ani go poddzierżawiać.

Podnajem wygasa w razie wygaśnięcia stosunku najmu

Poddzierżawa nie wygasa w razie wygaśnięcia stosunku dzierżawy. Rozwiązanie um. dzierżawy powoduje, że trwająca nadal um. poddzierżawy wiąże wydzierżawiającego z poddzierżawcą.

W przypadku um. na czas określony max – 10 lat.

W przypadku um. na czas określony max – 30 lat.

Najemca korzysta z ochrony posesoryjnej. Najemca lokalu korzysta z ochrony według przepisów o ochronie własności.

Dzierżawca zawsze korzysta wyłącznie z ochrony posesoryjnej.

Linki sponsorowane

RADCA PRAWNY
Obsługa prawna firm

tel. 503-300-503
www.matysiak-radcaprawny.pl

Um. leasingu

W Kodeksie cywilnym od 2000 r.

Praktyka wykształciła 2 główne rodzaje leasingu:

  • finansowy (finansowany) = korzystający otrzymuje przedmiot leasingu do używania na czas oznaczony, zbliżony do okresu gospodarczej używalności + pokrywa wszelkie nakłady poniesione przez finansującego, uiszczając uzgodnione opłaty, kwalifikowane jako jednorazowe świadczenie rozłożone na raty;
  • operacyjny (bieżący) = korzystający uzyskuje dobro na krótki czas, uiszczane przez korzystającego wynagrodzenie ma charakter świadczenia okresowego. (Wg KC nie jest to leasing, stosujemy tu przepisy o najmie i dzierżawie)

Leasing w KC

Przez um. leasingu finansujący zobowiązuje się

  • w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa
  • nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i
  • oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków
  • przez czas oznaczony,

zaś druga strona czyli korzystający zobowiązuje się

  • zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne,
  • równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Leasing finansowy pośredni = finansujący nabywa rzecz od O3.

Leasing finansowy bezpośredni = finansujący jest jednocześnie producentem (właścicielem) rzeczy. (KC stosujemy odpowiednio)

Wg KC do leasingu nie mogą być zaliczane um. leasingu operacyjnego – do takich umów stosuje się odpowiednio przepisy o najmie i dzierżawie.

Charakter: odpłatna, dwustronnie obowiązująca, wzajemna, konsensualna, kauzalna.

Strony: finansujący i korzystający. Jest to um. kwalifikowana, bo jedną ze stron (finansującym) zawsze musi być przedsiębiorca prowadzący działalność leasingową.

Forma: um. leasingu powinna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności. Jeżeli dla określonych klauzul wprowadzanych przez strony istnieją bardziej surowe wymogi, należy je zachować (np. ustanowienie prawa pierwokupu gdy leasing dot. nieruchomości – akt notarialny).

Przedmiot: rzecz (ruchomość lub nieruchomość); także zespół rzeczy (np. linia technologiczna). Jeśli przedmiotem jest np. przedsiębiorstwo (zbiór rzeczy i praw) to należy przepisy o leasingu stosować odpowiednio.

Obowiązki stron:

Finansującego:

(a)    nabyć rzecz mającą być przedmiotem leasingu;

(b)    wydać rzecz (wraz z odpisem um. ze zbywcą i dokumentacją np. gwarancjami) korzystającemu do używania i pobierania pożytków w stanie, w jakim znajdowała się w chwili wydania finansującemu przez zbywcę (finansujący odpowiada więc za ewentualne pogorszenie rzeczy gdy znajdowała się u niego). Finansujący nie ponosi odpowiedzialności wobec korzystającego za przydatność rzeczy do umówionego użytku (to odróżnia leasing od najmu; uzasadnione tym, że korzystający ma wpływ na wybór rzeczy, jaką ma nabyć finansujący);

(c)    znosić przez czas trwania leasingu używania i pobierania pożytków przez korzystającego;

(d)    chronić korzystającego przed osobami trzecimi (np., wspierać w postępowaniu windykacyjnym; samemu korzystającemu przysługuje ochrona posesoryjna);

(e)    niezwłocznie powiadomić korzystającego o zbyciu przedmiotu leasingu (nabywca wstępuje do stosunku leasingu w miejsce finansującego);

(f)    odbiór rzeczy po ustaniu leasingu.

Korzystającego:

(a)    odbiór przedmiotu leasingu

(b)    uiszczanie w uzgodnionych ratach opłaty leasingowej

Świadczenie korzystającego ma charakter jednego świadczenia płaconego w ratach. Opłata powinna być co najmniej równa cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego. Poza ceną lub wynagrodzeniem do opłaty doliczany jest zazwyczaj zysk finansującego, koszty transakcji, kredytu itp.

(c)    niezwłocznie powiadomić finansującego o utracie rzeczy.

(d)    utrzymywać rzecz w należytym stanie (dokonywać jej konserwacji i napraw niezbędnych do zachowania rzeczy w stanie niepogorszonym, z uwzględnieniem jej zużycia wskutek prawidłowego używania) oraz ponosić ciężary związane z własnością lub posiadaniem rzeczy (np. podatki od nieruchomości);

(e)    umożliwić finansującemu sprawdzenie rzeczy;

(f)    używać rzeczy i pobierać jej pożytki w sposób określony w umowie leasingu, a gdy um. tego nie określa - w sposób odpowiadający właściwościom i przeznaczeniu rzeczy.

(g)    nie czynić w rzeczy zmian bez zgody finansującego, chyba że wynikają one z przeznaczenia rzeczy.

(h)    zwrot rzeczy po wygaśnięciu leasingu, chyba że um. stanowi inaczej

Wygaśnięcie leasingu – sytuacje nadzwyczajne

-    jeżeli po wydaniu korzystającemu rzecz została utracona z powodu okoliczności, za które finansujący nie ponosi odpowiedzialności, um. leasingu wygasa. W takiej sytuacji, finansujący może żądać od korzystającego: (a) natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i wygaśnięcia um. leasingu oraz z tytułu ubezpieczenia rzeczy, (b) naprawienia szkody.

-    finansujący może wypowiedzieć um. ze skutkiem natychmiastowym (albo za uzgodnionym przez strony terminem wypowiedzenia) jeżeli korzystający:

(a)    pomimo upomnienia na piśmie nie utrzymuje rzeczy w należytym stanie albo uchyla się od ponoszenia ciężarów związanych z rzeczą;

(b)    pomimo upomnienia na piśmie używa rzeczy i pobiera jej pożytki niezgodni z umową albo właściwościami i przeznaczeniem rzeczy;

(c)    pomimo upomnienia na piśmie nie usuwa zmian dokonanych w leasingowanej rzeczy bez zgody finansującego;

(d)    oddaje bez zgody finansującego rzecz do używania O3.

-    jeżeli korzystający dopuszcza się zwłoki z zapłatą co najmniej jednej raty, finansujący powinien wyznaczyć na piśmie korzystającemu odpowiedni termin dodatkowy do zapłacenia zaległości z zagrożeniem, że w razie bezskutecznego upływu wyznaczonego terminu może wypowiedzieć um. leasingu ze skutkiem natychmiastowym, chyba że strony uzgodniły termin wypowiedzenia. Postanowienia umowne mniej korzystne dla korzystającego są nieważne.


 

W razie wypowiedzenia przez finansującego um. leasingu na skutek okoliczności, za które korzystający ponosi odpowiedzialność, finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i rozwiązania um. leasingu.

Inne

Opcja – w umowie można zastrzec zobowiązanie finansującego do przeniesienia bez dodatkowego świadczenia na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu. W takiej sytuacji korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin. (zrozumiałe jest "bez dodatkowego świadczenia" – w czasie trwania um. korzystająca płaci opłaty leasingowe równe co najmniej cenie nabycia rzeczy)

Odesłanie – przepisy odsyłają do przepisów o sprzedaży na raty w odniesieniu do zapłaty przez korzystającego rat przed terminem płatności oraz do przepisów o najmie do np. zabezpieczenia rat leasingu i świadczeń dodatkowych korzystającego.

Rękojmia:

-    Finansujący co do zasady nie odpowiada wobec korzystającego za wady rzeczy. Wyjątek - jeżeli wady te powstały na skutek okoliczności, za które finansujący ponosi odpowiedzialność. Postanowienia umowne mniej korzystne dla korzystającego są nieważne.

-    z chwilą zawarcia przez finansującego um. ze zbywcą z mocy ustawy przechodzą na korzystającego uprawnienia z tytułu wad rzeczy przysługujące finansującemu względem zbywcy, z wyjątkiem uprawnienia odstąpienia przez finansującego od um. ze zbywcą. Wykonanie przez korzystającego tych uprawnień nie wpływa na jego obowiązki wynikające z um. leasingu, chyba że finansujący odstąpi od um. ze zbywcą z powodu wad rzeczy.

-    korzystający może żądać odstąpienia przez finansującego od um. ze zbywcą z powodu wad rzeczy, jeżeli uprawnienie finansującego do odstąpienia wynika z przepisów prawa lub um. ze zbywcą. Bez zgłoszenia żądania przez korzystającego finansujący nie może odstąpić od um. ze zbywcą z powodu wad rzeczy – odstąpienie bez żądania jest bezskuteczne.

-    w razie odstąpienia przez finansującego od um. ze zbywcą z powodu wad rzeczy, um. leasingu wygasa. Finansujący może żądać od korzystającego natychmiastowego zapłacenia wszystkich przewidzianych w umowie a niezapłaconych rat, pomniejszonych o korzyści, jakie finansujący uzyskał wskutek ich zapłaty przed umówionym terminem i wygaśnięcia um. leasingu oraz um. ze zbywcą.

Linki sponsorowane

RADCA PRAWNY
Obsługa prawna firm

tel. 503-300-503
www.matysiak-radcaprawny.pl

Forma darowizny

Wymóg spełnienia formy w umowie darowizny

Kodeks cywilny formułuje wymóg zachowania formy jedynie w odniesieniu do oświadczenia woli składanego przez darczyńcę.

Oświadczenie darczyńcy = forma aktu notarialnego.

Oświadczenie obdarowanego = nie wymaga zachowania jakiejkolwiek formy szczególnej.

Brak formy = um. darowizny staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione = konwalidacją czynności prawnej poprzez spełnienie świadczenia.

Konwalidacja nie dot. przypadków, gdy ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają zachowania określonej formy pod rygorem nieważności.

W takiej sytuacji nie jest możliwa konwalidacja czynności przez samo spełnienie świadczenia.

Linki sponsorowane

RADCA PRAWNY
Obsługa prawna firm

tel. 503-300-503
www.matysiak-radcaprawny.pl