Nienależne świadczenie jako szczególny przypadek bezpodstawnego wzbogacenia
Bezpodstawne wzbogacenie = (art. 405 kodeksu cywilnego) Kto bez podstawy prawnej uzyskał korzyść majątkową kosztem innej osoby, obowiązany jest do wydania korzyści w naturze, a gdyby to nie było możliwe, do zwrotu jej wartości.
Obowiązek zwrotu wygasa = jeżeli ten, kto korzyść uzyskał, zużył ją lub utracił w taki sposób, że nie jest już wzbogacony, chyba że wyzbywając się korzyści lub zużywając ją powinien był liczyć się z obowiązkiem zwrotu (tzn. był w dobrej wierze).
Świadczenie jest nienależne = jeżeli ten, kto je spełnił:
- nie był w ogóle zobowiązany,
- nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył,
- jeżeli podstawa świadczenia odpadła,
- zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty,
- czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.
Nie można żądać zwrotu świadczenia jeżeli:
- spełniający świadczenie wiedział, że nie był zobowiązany, chyba że spełnienie świadczenia nastąpiło z zastrzeżeniem zwrotu albo w celu uniknięcia przymusu lub w wykonaniu nieważnej czynności prawnej;
- spełnienie świadczenia czyni zadość zasadom współżycia społecznego;
- świadczenie zostało spełnione w celu zadośćuczynienia przedawnionemu roszczeniu;
- świadczenie zostało spełnione, zanim wierzytelność stała się wymagalna.
Linki sponsorowane
RADCA PRAWNY |
